Dag Moo,
Ja,
Even bedanken voor de support , je engagement
en de co-creatie van leo w> trajecten die het mogelijke mogelijk hebben gemaakt, met de leomensen.
Een bijzonder, ongewoon w>traject met ‘anders worden’ als inzet: heerlijk emancipatorisch gekruid met Deleuziaanse verlangens.
De vraag om een what>museum van en met Leren Ondernemen te maken, verraste, verwarde, … daagde what> uit. Wat gebeurt er als je een museale context verlaat en scherp stelt op een sociale werk- en leefplek? Je haalt de heilige grond onder de kunst-dingen uit. Het werd een parcours met de rode draad: wat te doen?
Je werd gids en ervaringsdeskundige in dit drassige veld.
We luisterden, vroegen naar de wat- hoe- en waaromverhalen, van jou, van medewerkers, collega’s, liefhebbers en passanten. We praatten, we deden opnieuw en opnieuw en opnieuw: wat bedoelde je eigenlijk?
Wat veranderde! En waarom, waarom wij en waar zag je de mogelijkheden en de zin van het gebeuren …
Werden we dan verenigd tot vormingshelpers?
Het werd een zoektocht naar een ontmoetingsplek van en en en en waar iedere partner zichzelf kon zijn, vinden, herkennen en worden, ontwikkelen.
Je bent erg veeleisend, wat ideaal en goed is voor de ernst, want die bepaalt de impact en de zin van deze ontdekkingsreizen.
We weten, het werkt, een ambigu woord voor de kunsten. De effecten vervolgden ook na ons leo w> parcours waardig.
En verder … er komt een nieuw, gedeeld vervolg met 100% eigentijdse kunstkunst: de kunstbank / what> wordt w wh at*,
een gedeelde, beeldende praktijk: het lacht voor Moo.
Volgt leren ondernemen? Leo w is al naamwaardig maar lea w* is best Moo.
Onze voor lea w* campagne is begonnen.
Ik, wij groeten u!
* de w is gedeeld en een uniek, actueel concept en opent perspectieven … alternatieve antwoorden en oplossingen.
(Moo, ondertussen ben ik ook ervaringsdeskundige geworden, laat mogelijk worden … dan krijgen we een lea w wh at*school voor de onbestemde tijd en een hartenkus voor al dit doendoen gebeuren.